Het is goddelijk om zien hoe je in twee weken tijd een band met kinderen kunt opbouwen zonder dezelfde moedertaal te spreken. We zijn in een naschoolse opvang beland waar we samen met Nammon, de verantwoordelijke, activiteiten geven in het Engels om zo op een speelse manier de taal aan te leren. Vergis je niet.... Lees verder →
'Zin da vulneuzn?', vroeg ik aan Bieke toen we langs achter in de truck zaten bij onze Thaise gastfamilie. We zijn opgegroeid met onze mama die een bloemenwinkel had, en toch slaag ik er nog steeds in alle bloemensoorten door elkaar te halen. Maar laat ons eerlijk zijn, wat een geweldige naam, vulneuzn. Zondag in... Lees verder →
Grenzen. Daar is de laatste tijd nogal wat rond te doen geweest in België als we de kranten mogen geloven. Komkommertijd in november. Voor alles een eerste keer. Maar goed, daar heeft dit, gelukkig, niets mee te maken. Bieke en ik zijn nog niet klaar om Thailand achter te laten. We werken momenteel mee aan... Lees verder →
Mooie liedjes duren niet lang, zeggen ze altijd. Maar we geraken hier precies toch niet weg uit dat aards paradijs. Wat hebben we gedaan in al die tijd? Niet veel om heel eerlijk te zijn. Vooral genoten. Vreemd eh. Zo voelt het voor ons ook een beetje. We zijn eigenlijk geen zonnekloppers of strandgangers. Na... Lees verder →
Een week voor vertrek kregen we te horen dat Bieke haar schildklierwaarden te laag stonden. Wat een standaard bloedonderzoek moest worden, draaide al snel uit op een last minute bezoek aan het ziekenhuis met een aantal tests. Met oprechte dank aan dokter Joost voor de snelle opvolging. Ik weet dat het niets levensbedreigends is. Maar... Lees verder →
Lieve Linda, We werden verliefd op je annonceke op het wereldwijde web en je sympathieke berichtjes. Ook het feit dat je ons aan het station van Xi'an kwam oppikken om ons naar je gezellige en levendige buitenwijk te brengen, getuigt van een soort warmte en genegenheid waar we van houden. Na onze eerste dag werken... Lees verder →
Bevoorrecht zijn we. En daar zijn we ons van bewust. We leerden de immer sympathieke Lee Ping kennen via couchsurfing. Toen we vertelden dat we richting Peking kwamen, nodigde hij ons uit om hem en zijn vrienden te vergezellen op hun jaarlijks kampeerweekend op de Grote Muur. Kamperen. Op de Grote Muur. Van China. We... Lees verder →
Zo begon het helaas niet, maar daar komen we nog toe. Mongoliërs zijn echt geweldig. Sympathiek en supergastvrij. Mensen spraken ons aan, kwamen bij ons zitten, trakteerden ons een pintje en vertelden over hun land en wij over het onze. Goed. Wij hadden vijf maand terug een tour geboekt die als 'humanitair, ecologisch en voor... Lees verder →
Nog eens gewillig 7 uur met de minibus onderweg (die in het terugkeren meer van een vliegend tapijt weg had) om van Irkutsk tot aan het Baikalmeer te geraken. Kleine miscalculatie van mezelf en 3 nachten werden plots herleid tot een kleine 24 uur op het eiland. Sorry Bieke, volledig mijn fout. We zijn nog... Lees verder →
Amai. Amai. Amai. Amai. Amai. Al die keren dat je dacht een monsterkater te hebben, vallen letterlijk in het niets met het gevoel van deze ochtend. Laat ons even terugspoelen naar gisterenavond. Onze 4 mannelijke, Russische medepassagiers gingen een mondje eten. De vodka werd bovengehaald en wij mochten mee delen in hun vreugde. Van werkelijk... Lees verder →
